Vanaf deel 2 wordt het een goed geschreven stationsroman. Jammer maar helaas.

Ik las 'Max, Mischa & het Tet-offensief' met tussenpozen in een periode van meer dan 3 jaar. Het levensverhaal van Max, Mischa en Mordecai was overweldigend, en ik moest van elk stuk telkens weer bekomen.

Coup de coeur. Onmiddellijk, bij het herlezen. Nog meer dan de eerste keer. Zo in mijn favoriete boeken aller tijden beland.

Ik zoek rust voor onze boekenkast. Het heeft wat van een mantra, een voor een de titels en namen op de ruggen afgaan die ik ondertussen zo goed ken. Het boek dat ik vind dat ik moet lezen ligt beneden.

Ik zie waarom De Mitsukoshi Troostbaby Company Hulsts magnum opus is. Zelden las ik in het Nederlands zo'n overweldigende, ambitieuze roman die genres versmelt tot een unieke leeservaring.